"Psychopaci w pracy" dr Paul Babiak, dr Robert D. Hare - Kulturalny weekend #26

 Hej, hej :) Muszę tutaj książki ponadrabiać.

MUZYKA

1.

Fukaj ft. Vito Bambino - Zabiorę Cię Tam

SERIAL

"Wednesday" (2022-)                                                                                                                                                 Gatunek: fantasy, czarna komedia                                                                                                                        Makabrycznie bystra i sarkastyczna Wednesday Addams prowadzi śledztwo w sprawie serii zabójstw, przysparzając sobie nowych przyjaciół i wrogów w Akademii Nevermore.                                                                                                                   MOJA OPINIA: Jakoś niedawno obejrzałam z chłopakiem dwa sezony. Standardowo gdy ten serial był na topie to ja nie miałam ochoty oglądać. Zawiodłam się tym słynnym tańcem Wednesday. Ogólnie drugi sezon bardziej przypadł mi do gustu, czekam na trzeci. I moją ulubioną postacią jest Rączka.

KSIĄŻKA

"Psychopaci w pracy. Jak ich rozpoznać i sobie z nimi radzić. Poradnik przetrwania" dr Paul Babiak, dr Robert D. Hare

MOJA OPINIA: 5/10. Przyznaję – męczyłam tę książkę. Dostałam ją ponad miesiąc temu, a dopiero teraz udało mi się skończyć. W międzyczasie mogłam spokojnie przeczytać jakiś kryminał.

Już od początku irytowało mnie jedno: przypisy umieszczone na końcu książki. Mam nawyk, że jak widzę przypis, to od razu zerkam na dół strony, żeby sprawdzić szczegóły. A tutaj trzeba było kartkować na koniec – co zupełnie wybijało z rytmu.

Pytania na końcu każdego rozdziału sprawiały, że czułam się, jakbym uczyła się do egzaminu 😅 To wrażenie potęgowała spora liczba definicji, klasyfikacji i naukowych wyjaśnień. Dużo też było odniesień do Hervey’a Cleckley’a – amerykańskiego psychiatry żyjącego w latach 1903–1984, który opisał psychopatię w książce „Maska zdrowia psychicznego”. Sama postać ciekawa, ale fragmenty o nim były dla mnie bardziej interesujące niż część poradnikowa.

Z całej książki najlepiej czytało mi się rozdziały "Przypadek Dave’a" – to była historia, którą dało się śledzić z większym zaangażowaniem. Zakończenie bardzo zaskakujące. Liczyłam na bardziej pozytywne.

Ciekawy był też wątek dotyczący filmów i popkultury – dowiedziałam się np., że Robert Hare był konsultantem Nicole Kidman, gdy przygotowywała się do roli postaci psychopatycznej.

Znalazłam też parę wartościowych cytatów, np.:

„Uważaj, by nie dać się nabrać i nie uwierzyć za szybko w czyjąś historię, bo stworzenie i rozwijanie solidnych relacji wymaga czasu – nigdy nie zapominaj o krytycznym myśleniu i uważnej ocenie.” (str. 336)

„Zdrowe stosunki międzyludzkie na ogół cechuje równowaga – każda ze stron zarówno bierze, jak i daje.” (str. 337)

Dowiedziałam się też, że istnieją strony internetowe, na których ofiary psychopatów mogą anonimowo dzielić się swoimi historiami – ten fragment był wartościowy i dobrze, że został uwzględniony.

Natomiast… nie do końca ogarniam, co ta książka właściwie chce przekazać. Z jednej strony mamy długą listę toksycznych, manipulacyjnych i nieetycznych zachowań szefa lub współpracowników. A z drugiej – sugestie w stylu: możesz to zgłosić, ale może lepiej nie, bo ci zaszkodzi. Albo: zmień pracę, ale nie mów HR-owi prawdy, tylko podaj powód osobisty. 🤦‍♀️ A na koniec: "Zostań w dobrych relacjach z pracodawcą, żeby nie palić mostów".

I mimo tego wszystkiego pojawia się jeszcze podsumowanie:

„Mamy nadzieję, że ta książka pomoże czytelnikom uniknąć psychopatycznej manipulacji (...)”

Mam wrażenie, że to trochę błędne koło. Oczekiwałam konkretów, może bardziej praktycznego poradnika, a dostałam coś pomiędzy literaturą fachową a przestrogą, która… kończy się dość bezradnym „no cóż”.

Miłego weekendu!