"Służąca" Alicja Sinicka - Kulturalny weekend #25

Hej, hej :) Książkę wrzuciłam w sobotę na insta, ale wrzucam i tutaj i coś jeszcze oczywiście ;)

MUZYKA

1.

Paluch "36,6"ft. Gibbs prod. OER

2.

OSYDA - GRZESZNIK

W piątek byłam na koncercie zespołu Osyda. Zespół poznałam w momencie ogłoszenia koncertu w Piszu. Posłuchałam, piosenki spodobały mi się, więc i na koncert się wybrałam. Mój klimat bardzo. Wrzucam jedną piosenkę, ale jeśli Wam się spodoba to koniecznie sprawdźcie pozostałe ;)

FILM

F1: Film

Wyścigowa legenda Sonny Hayes daje się namówić na powrót z emerytury, żeby poprowadzić zmagający się z problemami zespół Formuły 1 i zostać mentorem młodego mistrza kierownicy. Przy okazji dostaje szansę, by raz jeszcze stanąć na szczycie.

Gatunek: dramat, sportowy

MOJA OCENA: 8/10. Ten opis z filweb.pl nie bardzo mi pasuje bo Sonny nie wraca z emerytury, tylko jeździł sobie po różnych miejscach i brał udział w wyścigach. Film bardzo mi się spodobał. Byłam w kinie i fajnie się oglądało wyścigi na dużym ekranie :D plus fajna muzyka. Jeśli tak jak ja lubicie filmy typu "Szybcy i wściekli" to obejrzyjcie i ten ;) Byłam na tym z chłopakiem, ale to ja wybrałam film :D

Co do seriali do niedawno zaczęliśmy oglądać "Tego lata stałam się piękna", ale odcinki chyba zostały usunięte ze strony, na której oglądaliśmy i przymusowo przerwaliśmy. Zaczęliśmy oglądać "Byliśmy łgarzami" (sporo poleceń ostatnio widziałam) - ktoś pod pierwszym odcinkiem napisał, że klimat podobny do tego poprzedniego - i faktycznie, ale mi się bardziej podoba.

KSIĄŻKA

"Służąca" Alicja Sinicka

Gatunek: kryminał, sensacja, thriller

Ilość stron: 368

Wydawnictwo Kobiece

MOJA OPINIA: 5,5/10⭐ 

Dla mnie „Służąca” to trochę kalka „Stażystki”. Zamiast stażystki mamy służącą (czy raczej „służkę”, jak mówi Borewski), a zamiast Skalskiego z obsesją na punkcie symetrii – Borewskiego, który z kolei ma przesadne zamiłowanie do historii i rycerstwa. I znów żona, której do końca nie wiadomo o co chodzi.

Podobieństw jest więcej. Zaskakującą postacią okazuje się policjantka – w poprzedniej książce tę rolę pełniła pani Janina. Szczerze mówiąc, ta funkcjonariuszka była dla mnie wyjątkowo irytująca – bez empatii, z podejściem „po trupach do celu”. Dopiero końcówka tłumaczy jej zachowanie.

Co ciekawe, Skalski też się tu pojawia – Julia sprząta jego dom. Całość znów dzieje się w Oławie, więc fani poprzedniej książki Sinickiej będą czuli znajomy klimat.

I co najlepsze pod sam koniec Julia farbuje włosy na kolor podobny do Ewy Skalskiej, a jej mąż proponuje jej... staż w swojej firmie.  Jeśli czytaliście „Stażystkę”, wiecie, że Skalski właśnie na staż przyjmował dziewczyny podobne do swojej żony.

Byłam też przekonana, że relacja Julii z synem Borewskiego – Kacprem – rozwinie się inaczej. Chłopak pisał książki na podstawie tego, co działo się w domu. Gdy dotarłam do dalszej części książki, byłam przekonana, że prolog opisuje właśnie jego. A jednak nie... Sama ta scena również przypominała moment z „Stażystki”, w którym próbowano utopić Klaudię.

Podsumowując: zakończenie znów mnie zaskoczyło – i za to duży plus. Ale ogólnie „Stażystka” bardziej mnie wciągnęła.

* Książka z biblioteczki bratowej.

Czytaliście książki Sinickiej? Ja mam jeszcze dwie.